Azmettiricilik Hakkında Bir Hikaye(Vicdan)/A Story About an Instigator(Conscience)

       Ülkenin birinde Padişah, devlet yönetimindeki taht kavgalarıönlemek amacıyla kardeşlerini öldürtüyormuş.Olay bitince padişah, bu CİNAYETİNkefareti olarak katili, annelerine teslim ediyor, o da padişahın gözü önündekatilin karnını yarıyor ve kendi elleriyle intikam alıyor.

     Olayın özü şu. Kendileri hiç de iyi olmayanlar, gerçekleştirdikleri kötüeylemlerden, gerekli olanı sağladıktan sonra, içleri gayet rahat işe biraz,İYİLİK, DÜRÜSTLÜK karıştırmaktan hoşlanırlar. Bir karşılık veriyor,vicdanlarını temizliyorlarmış gibi. Üstelik bu korkunç kötülüklere aletettikleri kimseler kendilerini suçluyorlarmış gibi geliyor onlara. Onların yokolmasını isterler ki YÜZ KARASI İŞLERİN DELİLİ, TANIKLIĞI,  SİLİNSİN GİTSİN.( ALINTI )
    Yani işin daha özü insanlar kötülük yaptığını bildiği insanın yüzünügörmek sesini duymak istemez.  ( Ör: bağırmadan konuşu yoksa telefonukapatırım) Bazı insanlar borçlu olduğunu sevemez. Şu hep başlarına atarlar.(Ör: ben yapmadım. avukat yaptı)Bir de kendisine dokunmayacak amam insanlarabüyük gelecek iyilik yapı yaptığı pisliği örtmek ve halkın gözündekahraman(sahte) olmak. İyi de ALLAH görmüyor mu? Kendisi rahat yaşatacak amaöldükten sonra aldığı AHlarla çocuklarının nasıl yaşayacağını bilememek.